piątek, 15 lutego 2013

Wstrząsające wyznania Kathy - Kathy O'Beirne

Wstrząsające wyznania Kathy
Gdyby nie zamiłowana w brutalnych historiach koleżanka, możliwe, że nigdy nie trafiłabym na książkę Wstrząsające Wyznania Kathy. Wspomnienia pisane przez główną bohaterkę, były dla mnie czymś jedynym w swoim rodzaju i na zawsze zmieniły mój pogląd na ludzkie cierpienie.

Wstrząsające wyznania Kathy - Kathy O'Beirne
Wydawnictwo: Sonia Draga
Stron: 288

Na okładce widzimy niewinną dziewczynkę ubraną w białą komunijną sukienkę, na tle której widnieje tytuł wstrząsające wyznania. Nie trzeba obracać książki na tylną okładkę, aby zrozumieć, że nie będzie ona o niewinności i wzniosłych uczuciach. Wyznania Kathy to kwintesencja ludzkiej podłości i wynaturzenia ludzkich zasad moralnych. Książka ta jest zasłużoną karą dla tych, których los bezbronnego dziecka nigdy nie interesował. W końcu jest zadrą w palcu irlandzkiego aparatu państwowego i powodem do wiecznej dla niego niesławy.

Kathy O'Beirne nie dane było skosztować dzieciństwa, bita i zastraszana władzą despotycznego ojca, w latach dziecięcych, mogą zaufać jedynie matce, która choć kochała ją bardzo, tak jak wszystkie swoje dzieci, nie potrafiła sprzeciwić się autorytarnej władzy swojego męża. Kathy i jej rodzeństwo przez całe swoje dzieciństwo doświadczali kar cielesnych, upokorzeń i głodu. Ojciec traktował ich niczym zwierzęta, choć biorąc pod uwagę czyny, jakich się wobec nich dopuszczał, i tak jest to zbyt delikatne określenie. Wszak współcześni ludzie rozumieją, że zwierzę to również czująca istota, a zdaje się, że ojciec Kathy o tym nie wiedział.

Kilkuletnia dziewczynka zgwałcona w przeddzień swojej Pierwszej Komunii Świętej, popada w otchłań bólu i brutalnego oblicza świata, którego nie potrafi objąć rozumem. Czuje się gorsza, nieczysta, jest wykorzystywana na wszelkie możliwe sposoby. W Kathy rodzi się gniew i bunt za co zostaje odebrana "rodzinie" i kierowana po kolei do różnych ośrodków państwowych, aby ostatecznie wylądować w piekle pralni sióstr magdalenek.

Bardzo osobiste i przepełnione tragizmem wspomnienia Kathy, wydają się być złym snem, ale niestety nim nie są. To najprawdziwsza historia bezbronnego dziecka, którego losem zarządzają Ci, którzy powinni go bronić. Z tym, że ich kuratela jest jednym z najpaskudniejszych występków, jakich można się dopuścić. Kathy cierpi latami w milczeniu, nikt jej nie wierzy, nikomu nie może zaufać, jedynie Liz, koleżanka, która dzieli z nią okrutny żywot, jest dla niej opoką i wsparciem. Liz, która cierpi i umiera z zaszytą w brzuchu stalowa siatką, która powoli wychodzi na zewnątrz ciała, rozrywając wnętrzności.

Książkę czyta się ze łzami w oczach. Kilkukrotnie chciałam przezwać dalszą lekturę, ale coś mówiło mi: poczekaj, ona to przeżyła, a Ty nie jesteś w stanie nawet przeczytać? Przeczytałam i jestem pełna podziwu dla kobiety, która pomimo swojego okropnego cierpienia zdołała uporać się z demonami przeszłości i rozpocząć nowe życie.

Czytając książkę zastanawiałam się, czy jest to jedynie historia stłamszonego dziecka, czy bezsilności i braku działania. Z jednej strony Kathy nie ma się do kogo zwrócić, a z drugiej istnieje przemożne wrażenie, że przecież mogła by uciec, co zresztą robiła, ale niestety nieskutecznie i za każdym razem ponosiła konsekwencje swojej krnąbrności. Książka Wstrząsające wyznania Kathy jest skierowana do czytelników o mocnych nerwach, do ludzi, którzy nie boją się spojrzeć prawdzie w oczy i powiedzieć: w gruncie rzeczy to, że jesteś dorosły, nic nie mówi o Twojej dojrzałości.

Przeczytanie tej książki polecam nie ze względu na jej walory literackie, ale najzwyczajniej, w celu poznania realiów Irlandii XIX i XX wieku. Bo pralnie sióstr magdalenek istniały do lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, a liczba ofiar, jaką pochłonęły nie podlega żadnym pomiarom. Ludzkiego okrucieństwa również nie da się zmierzyć, można je albo poznać, albo udawać, że nigdy nie istniało...

Ocena w skali od 1 do 10:
Okładka: 3
Fabuła: 5
Postacie: 9
Pomysł: nie podlega ocenie

9 komentarzy:

  1. Ja również lubię takie książki, więc będę się rozglądać :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Mocna i straszna historia. Nie stronię od takich, ale zdecydowanie lepiej czyta mi się je w okresie jesienno-zimowym.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. U mnie jest podobnie :) Dziwne, że ostre historie lepiej podchodzą w chłodniejszym czasie, a te lekkie latem.

      Usuń
  3. Lubię historie tego typu, więc gdy książka wpadnie mi w ręce na pewno przeczytam :>

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szczerze polecam, autorka jest bardzo szczera a historia doprawdy wzruszająca.

      Usuń
  4. Bardzo interesująca recenzja!
    Książka wstrząsająca, poruszająca trudny temat. Nie stronię od tego typu książek, dlatego bardzo chciałabym ją przeczytać:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Bardzo poruszająca historia. Gwałt zawsze jest wielkim koszmarem dla ofiary, zaś jeżeli chodzi o dzieci, to nie ma moim zdaniem gorszego horroru. Taka trauma pozostanie do końca życia w psychice dziecka. Straszne. Musze koniecznie poznać tę niezwykłą, brutalną i poruszającą historie.

    OdpowiedzUsuń
  6. Jestem w trakcie czytania tej książki,aż wierzyć się nie chce,że dorośli mogą być tak okrutni wobec bezbronnych dzieci.Poruszająca historia

    OdpowiedzUsuń

Podziel się swoją opinią dotyczącą wpisu.

Copyright © Literutopia , Blogger